metale ciężkie

См. также в других словарях:

• ciężki — ciężkiżcy, ciężkiższy 1. «mający duży ciężar, dużo ważący; dający się z trudem dźwigać» Ciężki kamień, bagaż, pakunek, plecak. Ciężka zbroja. Ciężki wóz z węglem. Jesteś cięższa niż ja. ∆ Ciężki bombowiec «bombowiec przystosowany do zabierania… …   Słownik języka polskiego

• metal — m I, D. u; lm M. e, D. i «nieprzezroczysta substancja o charakterystycznym połysku, odznaczająca się dobrym przewodnictwem elektrycznym i cieplnym, na ogół łatwą ciągliwością i kowalnością» ∆ chem. fiz. Metale alkaliczne «pierwiastki chemiczne… …   Słownik języka polskiego

• Pandora — książk. Puszka Pandory «źródło nieszczęść, zła, kłopotów; wielkie nieszczęście»: Toksyny z produkcji tworzyw sztucznych, metale ciężkie ze ścieków przemysłowych, pestycydy i herbicydy z pól i łąk ściekające do ujęć wody pitnej są puszką Pandory,… …   Słownik frazeologiczny

• chalkofilny — ∆ chem. Pierwiastki chalkofilne «pierwiastki chemiczne łatwo łączące się z siarką, występujące w skorupie ziemskiej w postaci minerałów, głównie siarczków, przede wszystkim jako metale ciężkie (np. miedź, srebro, cynk, ołów, rtęć)» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• lantanowiec — m II, DB. lantanowiecwca; lm M. lantanowiecwce, D. lantanowiecwców chem. lantanowce «pierwiastki ziem rzadkich wyodrębnione z III grupy dodatkowej układu okresowego pierwiastków, metale ciężkie barwy srebrzystobiałej» …   Słownik języka polskiego

• żelazowiec — m II, D. żelazowiecwca; lm M. żelazowiecwce, D. żelazowiecwców chem. żelazowce «pierwiastki chemiczne tworzące pierwszą triadę w VIII grupie pobocznej układu okresowego pierwiastków: żelazo, kobalt, nikiel; metale ciężkie, trudno topliwe,… …   Słownik języka polskiego

• znajdować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, znajdowaćduję, znajdowaćduje, znajdowaćany, rzad. {{/stl 8}}znajdywać {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk Ib, znajdowaćduję, znajdowaćduje, znajdowaćany {{/stl 8}}– znaleźć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXe, znajdę, znajdzie, znajdź …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• aktynowiec — m II, D. aktynowiecwca; lm M. aktynowiecwce, D. aktynowiecwców chem. aktynowce «promieniotwórcze, ciężkie pierwiastki chemiczne, metale, maksymalnie sześciowartościowe, należące do siódmego okresu okresowego układu pierwiastków» …   Słownik języka polskiego

• chromowiec — m II, D. chromowiecwca; lm M. chromowiecwce, D. chromowiecwców chem. chromowce «pierwiastki tworzące podgrupę w VI grupie układu okresowego: chrom, molibden i wolfram; ciężkie, twarde, trudno topliwe metale, używane głównie do uszlachetniania… …   Słownik języka polskiego

• platynowiec — m II, D. platynowiecwca; lm M. platynowiecwce, D. platynowiecwców chem. platynowce «pierwiastki chemiczne tworzące drugą i trzecią triadę VIII grupy układu okresowego; ciężkie, trudno topliwe metale szlachetne; w przyrodzie występują w stanie… …   Słownik języka polskiego

• wanadowiec — m II, D. wanadowiecwca; lm M. wanadowiecwce, D. wanadowiecwców chem. wanadowce «pierwiastki chemiczne stanowiące V grupę poboczną układu okresowego pierwiastków: wanad, niob i tantal; srebrzyste, ciężkie, trudno topliwe metale, maksymalnie… …   Słownik języka polskiego